Szanowni Rodzice
Na podstawie naszych dotychczasowych doświadczeń proponujemy Państwu dobre rady, które ułatwią adaptację
Waszym dzieciom w przedszkolu:
• Wyjaśnij dziecku, dlaczego będzie musiało chodzić do przedszkola.
• W domu dużo rozmawiaj o przedszkolu, opowiadaj, że będzie mogło bawić się z kolegami, rysować, budować itp. ważne jest przedstawienie pozytywnego obrazu przedszkola.
• Nie strasz dziecka przedszkolem, np. "Tam zrobią z ciebie grzeczne dziecko” lub „w przedszkolu będziesz musiała zjadać wszystko”.
• Jeżeli do tej pory dziecko nie rozstawało się z rodzicami , powinno być na kilka godzin pozostawione u dziadków lub znajomych, w przeciwnym razie przedszkole będzie kojarzyło mu się z pierwszym rozstaniem .
• Nie mów dziecku, że zostanie odebrane wcześniej jeśli jest to niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe, że rodziców nie ma. Nie składaj obietnic, których nie można wypełnić.
• Możliwie często pozwalaj dziecku na samodzielność, nie wyręczaj go w ubieraniu, przy jedzeniu, myciu rąk i zębów , a także z korzystania z sedesu.
• Postaraj się by dziecko miało jak najwięcej kontaktu z rówieśnikami, np. na placu zabaw, czy w domu - dzieci powinny bawić się bez naszego udziału.
• Stopniowo dopasuj rytm dnia dziecka w domu do tego, jakim panuje w przedszkolu. Można wspomnieć, co o tej porze robią dzieci w przedszkolu
• Postaraj się regulować pobyt dziecka w przedszkolu; w początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ 3-latek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi
• Jeżeli określamy porę kiedy po dziecko przyjdziemy należy tego dotrzymywać. Dziecko czeka na rodzica i jest zaniepokojone jeżeli nie przychodzi, np. po obiedzie, jak obiecał.
• W pierwszych dniach pobytu dziecka w przedszkolu wybieraj je wcześniej (ustalić to z wychowawczynią).
• Powiedz dziecku, że o swoich problemach wynikłych w trakcie pobytu w przedszkolu może powiedzieć swojej pani, która na pewno pomoże.
• Rozstawaj się z dzieckiem przed drzwiami sali przedszkolnej. Wchodzenie na salę i żegnanie się z dzieckiem powoduje, że pozostałe dzieci przypominają sobie o swoich rodzicach i często reagują płaczem.
• Nie przeciągaj pożegnania, nie przywołuj dziecka żeby się pożegnać z nim jeszcze raz, jeżeli już bawi się w sali.
• Nie dawaj dzieciom do przedszkola: słodyczy, gum do żucia, napojów, soków(picie jest dostępne dla dzieci przez cały czas ich pobytu w przedszkolu).
• Zostaw w przedszkolu(w szatni) bieliznę osobistą dla dziecka na zmianę.
• Można dzwonić do przedszkola z pytaniem o samopoczucie dziecka. Wychowawczyni dzwoni do Rodziców jeżeli dzieje się coś niepokojącego.
• Nie rozprawiajcie w pierwszych dniach o wątpliwościach, dotyczących nowego przedszkola.
• Już od pierwszych dni zauważajcie najmniejsze sukcesy dziecka, a ewentualne porażki bagatelizujcie.
• Rozmawiajcie na temat minionego dnia, ale nie wypytujcie zbyt natarczywie, co się wydarzyło. Pozwólcie dziecku mówić o tym, co dla niego jest ważne i o czym chce wam powiedzieć.
• Rodzice nie powinni podejmować za dziecko decyzji dotyczących jedzenia, jeśli nie ma alergii na pokarmy, należy je zachęcić do ich zjadania.
• Leżakowanie to doskonały czas na relaks, odpoczynek, wyciszenie po bardzo aktywnym okresie przedobiednim. Z czasem najbardziej niechętne dzieci chcą odpoczywać na leżaku.
• Ubieraj dziecko na cebulkę.
• Wyposażcie dziecko w wygodne ubranie. Spodnie na gumce, buty na rzepy, antypoślizgowe spody i sweterek wkładany przez głowę nie będą stanowiły dodatkowego utrudnienia podczas rozbierania i ubierania.
• Warto nawiązać kontakt z wychowawcą grupy. Nauczyciel chętnie poinformuje rodzica o tym jak dziecko się bawiło, czy wystąpiły problemy wychowawcze, jak radzi sobie podczas zabaw i zajęć oraz podpowie nad czym należałoby popracować w domu.
• Wiadomości i umiejętności zdobyte w przedszkolu powinny być utrwalane w domu. Trzeba pracować z dzieckiem szczególnie w tych dziedzinach, które sprawiają mu największe trudności.
• Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, szczególnie trudne do zaakceptowania przez rodziców wynikają z troski o dziecko. Przedszkole jest partnerem rodziców we właściwym kształtowaniu osobowości ich pociech.

Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Dołóżmy starań, aby on był wspominany jako jeden z najradośniejszych okresów jego życia.

Pamiętaj:
• jeśli mówisz dziecku “poradzisz sobie”, nie płacz przy nim, nie pokazuj mu swoich łez: jeżeli zapewniasz je, że da sobie radę, że w tym miejscu będzie mu dobrze, wierz w to, co mówisz. Nie rozważaj co złego może się zdarzyć, nie pokazuj zatroskanej twarzy.
Nie zapewniaj swojego dziecka rankiem, że w przedszkolu będzie szczęśliwe, równocześnie wieczorem opowiadając przy nim, o swoich lękach i niepokojach. Bądź wierny/a temu, co do niego mówisz. Rozumienie wyprzedza mówienie, więc nie pozwól, by mały człowiek usłyszał to, czego nie powinien. Nie uwierzy wówczas Twoim ciepłym zapewnieniom, a Ty będziesz się dziwić, dlaczego tak bardzo protestuje.

• Pozwól dziecku płakać:
bo płakać prawdopodobnie będzie, ponieważ jest to reakcja naturalna. Dlatego nie czyń płaczu jedynym wyznacznikiem jego samopoczucia w przedszkolu, np. Moje dziecko dziś płakało, więc jest oczywiste, że jest mu tam źle. To nieprawda. Mały człowiek, zwłaszcza gdy nie potrafi mówić, ma prawo płakać. W ten sposób komunikuje się z nami. Płaczem opowiada o swoich potrzebach, o napięciu, jakiego doświadcza, o swoich uczuciach. Płacze, by dać znać innym, że czuje, że jest, że chce być zauważony. Pozwól mu płakać – to jedyny sposób dla małego dziecka, aby pozbyć się nadmiaru emocji.
Jeżeli chcesz pomóc dziecku, nie mów wiele na ten temat, nie uspokajaj za bardzo , nie uciszaj na siłę. Nie lekceważ jednak jego potrzeb, ani nie krytykuj, raczej posadź maluszka na kolanach i mocno przytul. Często słowa bywają niepotrzebne, a samo przytulenie wystarczy, by dać dziecku wsparcie. Przestanie płakać, ponieważ poczuje, że je rozumiesz.

• Pozwól dziecku się zmienić:
dla małego dziecka wszelkie zmiany często związane są z niepokojem, dlatego może je mocno odczuwać. Ma prawo do tego, by je przeżywać i wyrażać. Gdy zacznie przychodzić do przedszkola, mogą pojawić się w jego zachowaniu elementy, których wcześniej nie było, np:
- może budzić się w nocy, choć dotąd ją przesypiał
- może chcieć spać z Wami, mimo, że spał już we własnym łóżeczku
- może wrócić do noszenia pampersa, pomimo, że już go nie potrzebował
- może nie chcieć jeść
- może częściej płakać
- może domagać się noszenia na rękach przez cały czas obecności z Wami
- może okazywać swoje przywiązanie w sposób szczególny tylko jednej osobie (np. mamie)
- może pojawić się więcej oznak protestu, skierowanego także w stronę rodziców
- może nie słuchać poleceń i próśb
- może zacząć okazywać swoje niezadowolenie bijąc lub popychając
- w zachowaniu dziecka mogą pojawić się dziwne przyzwyczajenia, np. ukochaną przytulanką z dnia na dzień stanie się pieluszka lub poduszeczka.

Jako mądrzy Rodzice pozwólcie mu na dorastanie do tej zmiany na swój własny sposób i w jego własnym tempie.      Wasze dziecko ma do tego prawo.