„Spotkania adaptacyjne
dla dzieci nowo przyjętych”

Informujemy, że w dniach 28-29.08.2023r. 
 od godz. 15.30
odbędą się „Spotkania adaptacyjne dla dzieci 3-letnich”. 

Drodzy Rodzice!
Gratulujemy dokonania właściwej decyzji i zapisania swojego trzylatka do Naszego przedszkola. Wasze dziecko, będzie uczęszczało do Grupy „Słoneczka”. Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej przez dziecko jest dla każdego rodzica ważnym przeżyciem, a dla całej rodziny ogromnym wydarzeniem. Dlatego też rodzice powinni się do tego właściwie przygotować. Udane włączenie dziecka w życie grupy przedszkolnej ma ogromne znaczenie dla jego dalszego rozwoju.
Jeśli ten okres przeżyje jak najbardziej bezstresowo i ciekawie, będzie wówczas pozytywnie nastawione do placówki i jej pracowników. Decydujące znaczenie będzie w tym okresie miało zaufanie do własnych rodziców, którzy podjęli świadomą decyzję, posyłając je do przedszkola oraz zaufanie przenoszone na nowopoznane osoby, którym najpierw ufają rodzice, a później dzieci. Rodzi się ono w wyniku obserwacji własnych rodziców i ich relacji
z nauczycielami w przedszkolu. Istotne jest również zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa.
Nauczyciel powinien mieć jak największą wiedzę na temat dziecka, które zostało oddane mu pod opiekę. Wszystkie informacje są naprawdę ważne: umiejętności, przyzwyczajenia, zwyczaje, upodobnienia, lęki, ulubione smaki, napotykane problemy, itp. Nie powinniście obawiać się ich ujawnienia, gdyż dobrze przeprowadzona obserwacja wstępna, na przykład rzetelne wypełnienie kwestionariusza dla rodziców „Poznajemy przedszkolaka” może mieć decydujące znaczenie w początkowej fazie pobytu w przedszkolu. Do wiadomości przekazanych przez Was nauczyciel z czasem dołączy własne obserwacje, dotyczące zachowań dziecka podczas działań indywidualnych i grupowych. Dlatego też starajcie się być otwarci na kontakty z nauczycielami, którzy są sprzymierzeńcami w wychowaniu Waszego dziecka. Im również zależy na szybkiej adaptacji dziecka, która może stać się wspólnym sukcesem.
Znajdziecie tutaj wskazówki, które są ważne nie tylko w pierwszym roku pobytu dziecka w przedszkolu. Znajdziecie tutaj również sugestie, jak reagować w różnych sytuacjach dnia codziennego, zarówno w domu, jak i w przedszkolu.

Dyrektor i Wychowawczynie

 

MOJE DZIECKO IDZIE DO PRZEDSZKOLA
Adaptacja dzieci do przedszkola
 

Pierwszy tydzień w przedszkolu.
Jak pomóc dziecku zaadaptować się w nowym miejscu ?
Adaptacja umożliwia człowiekowi kontakt z otoczeniem i przyczynia się do rozwoju społecznego jednostki. Proces adaptacji zaczyna się w momencie narodzin i trwa przez całe życie. Przełomem jest oderwanie dziecka od rodziny i umieszczenie go w nowym środowisku jakim jest przedszkole, szkoła.
Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej w wieku 3 lat dla wielu dzieci oznacza pierwsze kontakty z dużą grupą. Zmienia się tryb życia dziecka i sposób zaspokajania jego potrzeb. Dziecko wchodzi w nową rolę. Na początku może doświadczać dezorientacji, lęku na skutek rozdzielenia z matką, która dla większości trzylatków jest podstawowym obiektem przywiązania i źródłem zaspokajania potrzeb. Frustracja i zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa dominują do czasu, gdy maluch nawiąże nowe relacje z osobami znaczącymi i zorientuje się w nowym środowisku.
Na poczucie bezpieczeństwa i niezależności w nowym otoczeniu ma wpływ odpowiedni poziom samodzielności tj. posiadanie podstawowych umiejętności samoobsługowych. Dzieci ze słabszymi umiejętnościami w tym zakresie mogą czuć się bezradne i opuszczone, co może wpływać niekorzystnie na ich nastrój i stosunek do nowego środowiska.

Małe dziecko w przedszkolu musi nauczyć się nawiązywać interakcje wymagające zróżnicowanych zachowań i umiejętności- z dorosłymi i rówieśnikami. Przedszkolak raczej posiada już pewne doświadczenia w tym zakresie lecz mogą być one niewystarczające. Zadaniem nauczyciela jest pomóc mu przezwyciężyć zagubienie i sprawić, by sytuacja stała się dla niego zrozumiała, przewidywalna i co się z tym wiąże- bezpieczna.

Nauczyciel jest podstawowym źródłem wsparcia na początku pobytu dziecka w przedszkolu.
Trafiając do przedszkola, dziecko znajduje się też fizycznie w nowym otoczeniu, które stanowią nowe pomieszczenia , meble i sprzęty. Dopiero poznaje funkcję oraz zasady używania większości z nich. Wszystko jest własnością wspólną, co narzuca pewne ograniczenia w swobodnym korzystaniu z tego i wymaga dostosowania się do pewnych reguł. Przestrzeń,
w jakiej się dziecko ma poruszać samodzielnie, jest z reguły dużo większa i inna od domowej.

Rola Rodziców w adaptacji dziecka do nowego środowiska

Każde dziecko jest inne, nie wszystkie zatem dzieci przystosowują się jednakowo do nowej sytuacji. Zależy to w dużym stopniu od poczucia bezpieczeństwa, jakie zapewnia rodzina, od jego relacji z najbliższymi oraz sposobu wychowania.
Ogromnie ważna jest komunikacja między Rodzicami a dziećmi. Sposób w jaki Rodzice tłumaczą dziecku świat, staje się jego własnym sposobem pojmowania świata. Jeśli zostanie on przedstawiony jako miejsce bezpieczne, tak też będzie odbierany. Świat przedstawiony jako miejsce złe, okrutne będzie napawał lękiem, stanie się obcy i niebezpieczny, niepewny. Czas adaptacji przedszkolnej jest różny dla różnych dzieci i zależy od wielu czynników. Wynosi od kilku tygodni, do kilku miesięcy. Pamiętajmy jednak, że dzieci nie są jednakowe i nie możemy ich porównywać ze sobą, choć będą w tej samej grupie. Może nie łączyć ich nic, poza rokiem urodzenia. Zatem fakt, że Piotruś chętnie chodzi do przedszkola, chociaż jest w nim dopiero od dwóch tygodni, nie znaczy wcale, że Karolinka potrzebuje także czternastu dni, by poczuć się tam jak u siebie. Być może Twoje dziecko będzie powoli oswajać się z dziećmi, z przestrzenią, z rozkładem dnia – jest to jego prawo. To my, dorośli musimy pamiętać o tym, że dzieci rozwijają się w różnym tempie.
W ciągu pierwszych tygodni czy miesięcy, poniedziałki mogą być szczególnie trudnym dniem dla dziecka. Musi wtedy ponownie przechodzić przez proces rozstawania, co po dwóch dniach spędzonych w otoczeniu znanych osób i ciepłej rodziny, może stać się znowu wyzwaniem. Podobnie wygląda powrót maluszka do przedszkola po chorobie. Jeśli trwała ona dłuższy okres, proces Waszej i jego adaptacji może rozpoczynać się od nowa.

Co ułatwia dziecku adaptację w przedszkolu ?
• Rozmowy z dzieckiem o przedszkolu, odwiedzanie okolic przedszkola;
• Uczestniczenie w spotkaniach adaptacyjnych;
• Stopniowe przyzwyczajanie do przedszkola (krótszy pobyt na początku)
• Rozstanie przebiega w spokoju (krótkie pożegnanie z rodzicem)
• Wcześniejsze przebywanie pod opieką innych osób dorosłych ( pozostawanie bez mamy i taty)
• Pracowanie nad samodzielnością dziecka: korzystanie z toalety, ubieranie się i rozbieranie, samodzielne jedzenie posiłków, zgłaszanie swoich potrzeb, rozpoznawanie własnej odzieży;
• Stawianie dziecku jasnych wymagań: ustalcie wspólnie zasady akceptowanego zachowania oraz konsekwencje ich łamania, gdyż w przedszkolu od początku będą one wprowadzane;
• Nauczenie dziecka dzielenia się zabawkami z innymi oraz ich sprzątania po skończonej zabawie, na początku można robić to wspólnie, potem powoli się wycofuj, dając czas na samodzielność;
• Nie denerwuj się, gdy dziecko wybrudzi swoje ubranie, tak się zdarza. Dzieci lubią być w różnych miejscach i dotykać różnych rzeczy, jest to ich cechą rozwojową. Proponujemy zostawienie w szatni zapasu ubrań, które może się przydać;
• Bądź konsekwentny w działaniu, stały w podejmowaniu decyzji, nie rezygnuj gdy dziecko płacze chce postawić na swoim;
• Bądź konsekwentny, nie pozwalaj sobie na płacz podczas rozstania z dzieckiem oraz okazywania negatywnych emocji, żegnaj dziecko z uśmiechem i nie przedłużaj pożegnania w szatni.

Dziecko 3- letnie powinno:
• Znać swoje imię i nazwisko
• Umieć samodzielnie jeść, poprawnie posługiwać się łyżką i łyżeczką
• Umieć umyć i wytrzeć ręce
• Prawidłowo wycierać nos
• Samodzielnie korzystać z ubikacji
• Wkładać i zdejmować ubranie (pomoc przy sznurowaniu, zapinaniu i odpinaniu guzików)
• Rozpoznawać swoje ubrania i inne rzeczy
• Układać odzież na krzesełku
Ważny jest zakres i poziom posiadanych umiejętności samoobsługowych dzieci, który z pewnością ma wpływ na ich poczucie bezpieczeństwa i niezależności w nowym otoczeniu.

Szanowni Rodzice
Na podstawie naszych dotychczasowych doświadczeń proponujemy Państwu dobre rady, które ułatwią adaptację
Waszym dzieciom w przedszkolu:
• Wyjaśnij dziecku, dlaczego będzie musiało chodzić do przedszkola.
• W domu dużo rozmawiaj o przedszkolu, opowiadaj, że będzie mogło bawić się z kolegami, rysować, budować itp. ważne jest przedstawienie pozytywnego obrazu przedszkola.
• Nie strasz dziecka przedszkolem, np. "Tam zrobią z ciebie grzeczne dziecko” lub „w przedszkolu będziesz musiała zjadać wszystko”.
• Jeżeli do tej pory dziecko nie rozstawało się z rodzicami , powinno być na kilka godzin pozostawione u dziadków lub znajomych, w przeciwnym razie przedszkole będzie kojarzyło mu się z pierwszym rozstaniem .
• Nie mów dziecku, że zostanie odebrane wcześniej jeśli jest to niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe, że rodziców nie ma. Nie składaj obietnic, których nie można wypełnić.
• Możliwie często pozwalaj dziecku na samodzielność, nie wyręczaj go w ubieraniu, przy jedzeniu, myciu rąk i zębów , a także z korzystania z sedesu.
• Postaraj się by dziecko miało jak najwięcej kontaktu z rówieśnikami, np. na placu zabaw, czy w domu - dzieci powinny bawić się bez naszego udziału.
• Stopniowo dopasuj rytm dnia dziecka w domu do tego, jakim panuje w przedszkolu. Można wspomnieć, co o tej porze robią dzieci w przedszkolu
• Postaraj się regulować pobyt dziecka w przedszkolu; w początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ 3-latek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi
• Jeżeli określamy porę kiedy po dziecko przyjdziemy należy tego dotrzymywać. Dziecko czeka na rodzica i jest zaniepokojone jeżeli nie przychodzi, np. po obiedzie, jak obiecał.
• W pierwszych dniach pobytu dziecka w przedszkolu wybieraj je wcześniej (ustalić to z wychowawczynią).
• Powiedz dziecku, że o swoich problemach wynikłych w trakcie pobytu w przedszkolu może powiedzieć swojej pani, która na pewno pomoże.
• Rozstawaj się z dzieckiem przed drzwiami sali przedszkolnej. Wchodzenie na salę i żegnanie się z dzieckiem powoduje, że pozostałe dzieci przypominają sobie o swoich rodzicach i często reagują płaczem.
• Nie przeciągaj pożegnania, nie przywołuj dziecka żeby się pożegnać z nim jeszcze raz, jeżeli już bawi się w sali.
• Nie dawaj dzieciom do przedszkola: słodyczy, gum do żucia, napojów, soków(picie jest dostępne dla dzieci przez cały czas ich pobytu w przedszkolu).
• Zostaw w przedszkolu(w szatni) bieliznę osobistą dla dziecka na zmianę.
• Można dzwonić do przedszkola z pytaniem o samopoczucie dziecka. Wychowawczyni dzwoni do Rodziców jeżeli dzieje się coś niepokojącego.
• Nie rozprawiajcie w pierwszych dniach o wątpliwościach, dotyczących nowego przedszkola.
• Już od pierwszych dni zauważajcie najmniejsze sukcesy dziecka, a ewentualne porażki bagatelizujcie.
• Rozmawiajcie na temat minionego dnia, ale nie wypytujcie zbyt natarczywie, co się wydarzyło. Pozwólcie dziecku mówić o tym, co dla niego jest ważne i o czym chce wam powiedzieć.
• Rodzice nie powinni podejmować za dziecko decyzji dotyczących jedzenia, jeśli nie ma alergii na pokarmy, należy je zachęcić do ich zjadania.
• Leżakowanie to doskonały czas na relaks, odpoczynek, wyciszenie po bardzo aktywnym okresie przedobiednim. Z czasem najbardziej niechętne dzieci chcą odpoczywać na leżaku.
• Ubieraj dziecko na cebulkę.
• Wyposażcie dziecko w wygodne ubranie. Spodnie na gumce, buty na rzepy, antypoślizgowe spody i sweterek wkładany przez głowę nie będą stanowiły dodatkowego utrudnienia podczas rozbierania i ubierania.
• Warto nawiązać kontakt z wychowawcą grupy. Nauczyciel chętnie poinformuje rodzica o tym jak dziecko się bawiło, czy wystąpiły problemy wychowawcze, jak radzi sobie podczas zabaw i zajęć oraz podpowie nad czym należałoby popracować w domu.
• Wiadomości i umiejętności zdobyte w przedszkolu powinny być utrwalane w domu. Trzeba pracować z dzieckiem szczególnie w tych dziedzinach, które sprawiają mu największe trudności.
• Pamiętajmy, że opinie i uwagi nauczycielek, szczególnie trudne do zaakceptowania przez rodziców wynikają z troski o dziecko. Przedszkole jest partnerem rodziców we właściwym kształtowaniu osobowości ich pociech.

Pobyt w przedszkolu jest tylko jednym z etapów w życiu dziecka. Dołóżmy starań, aby on był wspominany jako jeden z najradośniejszych okresów jego życia.

Pamiętaj:
• jeśli mówisz dziecku “poradzisz sobie”, nie płacz przy nim, nie pokazuj mu swoich łez: jeżeli zapewniasz je, że da sobie radę, że w tym miejscu będzie mu dobrze, wierz w to, co mówisz. Nie rozważaj co złego może się zdarzyć, nie pokazuj zatroskanej twarzy.
Nie zapewniaj swojego dziecka rankiem, że w przedszkolu będzie szczęśliwe, równocześnie wieczorem opowiadając przy nim, o swoich lękach i niepokojach. Bądź wierny/a temu, co do niego mówisz. Rozumienie wyprzedza mówienie, więc nie pozwól, by mały człowiek usłyszał to, czego nie powinien. Nie uwierzy wówczas Twoim ciepłym zapewnieniom, a Ty będziesz się dziwić, dlaczego tak bardzo protestuje.

• Pozwól dziecku płakać:
bo płakać prawdopodobnie będzie, ponieważ jest to reakcja naturalna. Dlatego nie czyń płaczu jedynym wyznacznikiem jego samopoczucia w przedszkolu, np. Moje dziecko dziś płakało, więc jest oczywiste, że jest mu tam źle. To nieprawda. Mały człowiek, zwłaszcza gdy nie potrafi mówić, ma prawo płakać. W ten sposób komunikuje się z nami. Płaczem opowiada o swoich potrzebach, o napięciu, jakiego doświadcza, o swoich uczuciach. Płacze, by dać znać innym, że czuje, że jest, że chce być zauważony. Pozwól mu płakać – to jedyny sposób dla małego dziecka, aby pozbyć się nadmiaru emocji.
Jeżeli chcesz pomóc dziecku, nie mów wiele na ten temat, nie uspokajaj za bardzo , nie uciszaj na siłę. Nie lekceważ jednak jego potrzeb, ani nie krytykuj, raczej posadź maluszka na kolanach i mocno przytul. Często słowa bywają niepotrzebne, a samo przytulenie wystarczy, by dać dziecku wsparcie. Przestanie płakać, ponieważ poczuje, że je rozumiesz.

• Pozwól dziecku się zmienić:
dla małego dziecka wszelkie zmiany często związane są z niepokojem, dlatego może je mocno odczuwać. Ma prawo do tego, by je przeżywać i wyrażać. Gdy zacznie przychodzić do przedszkola, mogą pojawić się w jego zachowaniu elementy, których wcześniej nie było, np:
- może budzić się w nocy, choć dotąd ją przesypiał
- może chcieć spać z Wami, mimo, że spał już we własnym łóżeczku
- może wrócić do noszenia pampersa, pomimo, że już go nie potrzebował
- może nie chcieć jeść
- może częściej płakać
- może domagać się noszenia na rękach przez cały czas obecności z Wami
- może okazywać swoje przywiązanie w sposób szczególny tylko jednej osobie (np. mamie)
- może pojawić się więcej oznak protestu, skierowanego także w stronę rodziców
- może nie słuchać poleceń i próśb
- może zacząć okazywać swoje niezadowolenie bijąc lub popychając
- w zachowaniu dziecka mogą pojawić się dziwne przyzwyczajenia, np. ukochaną przytulanką z dnia na dzień stanie się pieluszka lub poduszeczka.

Jako mądrzy Rodzice pozwólcie mu na dorastanie do tej zmiany na swój własny sposób i w jego własnym tempie.      Wasze dziecko ma do tego prawo.

 

WYPOSAŻENIE DZIECKA DO PRZEDSZKOLA

• Teczka na rzepy na prace plastyczne (podpisana pełnym imieniem i nazwiskiem dziecka)
• Piżamka (podpisana)
• Pantofle na rzepy lub wsuwane (podpisane)
• Ubranie na zmianę (zapasowe majteczki, rajtuzki, bluzeczka, spodnie) pozostawione w szatni na półeczce indywidualnej lub w woreczku
• Duża paczka chusteczek zwykłych i nawilżanych

 

 Serdecznie dziękujemy za zapoznanie się ze wskazówkami i radami, które dla Panstwa przygotowaliśmy.